ৰচনা
শেঙুনৰ ☞ শেঙুন এবিধ অৰ্ধ জুলীয়া পদাৰ্থ ।মানুহৰ চৰ্দি লাগিলে নাকেদি এই পদাৰ্থবিধ বাহিৰলৈ ওলাই আহে । সৰুৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ডেকা গাভৰু, বুঢ়া বুঢ়ী সকলোৰেই মাজে মাজে নাকৰ ফুটাই দি এই বস্তুবিধ ওলায় । ☞ সৰু লৰা ছোৱালীয়ে এই পদাৰ্থ বিধ কেতিয়াবা খাই পেলায় বা নিজৰ গাৰ কাপোৰত সানি থয় । সৰু লৰা ছোৱালী বোৰৰ নাকেৰে যেতিয়া এই শেঙুন নামৰ বস্তুটো ওলাই আহি মুখৰ ওচৰ পাইহি তেতিয়া সিহঁতে পুনৰ টানি নাকৰ ভিতৰত ভৰাই থোৱা দেখা যায় । কিছুমানে আকৌ জিভাৰে চেলেকি থকাও দেখিবলৈ পোৱা যায় ৷ ☞ ডেকা গাভৰু সকলে আকৌ ৰুমাল নামৰ এবিধ সৰু কাপোৰত এই পদাৰ্থ বিধ সঞ্চিত কৰি ৰাখে । আনৰ চকুত নপৰাকৈ ৰাখিব পৰাটো এটা ভাল গুণ গাভৰু সকলৰ আছে যদিও মাজে মাজে ধৰা পৰি যায় । ☞ বৃদ্ধ সকলৰ এইবিধ বস্তুৰ প্ৰতি কোনো লাজ বা সংকোচ নাই । তেখেত সকলে অপেনলি এই বস্তুবিধ বাহিৰ কৰি পেলাই দিয়াত কৃপনালি নকৰে । ☞ শেঙুনৰ বিভিন্ন স্তৰ সমূহ :- আৰম্ভণিতে এই পদাৰ্থবিধ সম্পূৰ্ণ জুলীয়া অৱস্থাত থাকে আৰু লাহে লাহে দিন বাগৰাৰ লগে লগে ই গোট মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে । শেষ পৰ্যায়ত ই গৈ গোট মাৰি নাকৰ ভিতৰত লাগি ধৰে । তেতিয়া ব